Over mij... een klein meisje dat gek was van schilderen en creatief bezig zijn en nu weer is.

Eenmaal thuis wordt ze aangemoedigd om te gaan kleuren, maar dat durft ze niet. Zo blij met het cadeau dat het niet aangetast mag worden. Na een paar weken is het toch gelukt om haar over te halen. Niet omdat ze het niet langer koesterde, maar omdat haar broertje de eerste bladen van haar tekenblok heeft beklad. Het mooie is eraf.

Ze tekent alles wat er in haar opkomt. Soms stelt het niets voor, soms krast ze alleen maar wat, soms lukt het een boom uit de natuur na te tekenen en heel vaak tekent ze een huis met een mooie tuin en heel veel vrolijke bloemen.

Blij als ze is, laat ze de tekeningen zien, maar de reacties zijn meestal lauw: 'mooi hoor, ga maar gauw verder' of 'nu even niet hoor'. Ze hoort de onechtheid in de woorden, voelt zich weggedrukt. Haar broers maken het haar ook niet makkelijk met opmerkingen als: 'jij kunt echt niet tekenen', ' wat een gekras', of 'het lijkt nergens naar'.

Ze geeft op en het tekenblok met de potloden verdwijnen achter in de kast. Het overkomt haar nog een paar keer in het leven en het is dan ook niet verwonderlijk dat ze niet meer durft en twijfelt aan alles wat ze presteert. Het duurt vele jaren voordat ze beseft dat het niet aan haar ligt, maar aan de ander. Dat het er niet toe doet wat een ander ervan vindt zolang ze het zelf maar mooi vindt.

Het leven kan een rare wending nemen, zo ook bij mij. Het roer ging om en daar heeft het universum aan meegewerkt. Na jarenlang voor anderen creatief te zijn geweest kwam Vedic Art op mijn pad en daar vond ik mijn passie weer terug. Schilderen. Zo blij als het kleine meisje met haar tekenblok en kleurpotloden was, zo loopt ik nu als volwassene met penselen en verf de winkel uit.

De cirkel is rond. Het is goed zo, het mag, ongeacht wat anderen ervan denken. Dan kijken ze maar een andere kant op.